- ρείθρο
- τορυάκι, αυλάκι για να τρέχει το νερό: Σε πολλούς δρόμους δεν υπάρχουν ρείθρα.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого). 2014.
ρείθρο — το / ῥεῑθρον, ΝΜΑ, και ιων. και ποιητ. τ. ῥέεθρον Α ρυάκι, ρεύμα νερού (α. «Στυγὸς ὕδατος αἰπὰ ῥέεθρα», Ομ. Ιλ. β. «ῥέεθρον ἁγνοῡ Στρυμόνος», Αισχύλ. γ. «ἐκτρέψασα τοῡ ποταμοῡ τὸ ῥέεθρον», Ηρόδ.) 2. η κοίτη τού ποταμού, η ροή τού ποταμού μέσα… … Dictionary of Greek
έρρειθρος — ἔρρειθρος, ον (Α) αυτός που σχηματίζει ρείθρο, που διοχετεύεται με ρείθρο. [ΕΤΥΜΟΛ. < εν + ρείθρον] … Dictionary of Greek
-θρο(ν) — το επίθημα θρο(ν), όπως και το θηλ. θρα, εμφανίζει αρκετά μεγάλη παραγωγικότητα στην Αρχαία, Μεσαιωνική και Νέα Ελληνική. Το θ τού επιθήματος είναι πιθ. τής ίδιας προέλευσης όπως και στα θλο *, θμο *. Πρόκειται για παλαιότατο επίθημα, το οποίο… … Dictionary of Greek
άμπουλας — ο 1. ρείθρο στον δρόμο από νερά τής βροχής, νεροσυρμή 2. πηγή νερού, κρουνός 3. (και μτφ.) «άμπουλας τού ‘τρεχε το αίμα από το χτύπημα» … Dictionary of Greek
ευρυρέεθρος — εὐρυρέεθρος, ον (Α) αυτός που έχει ευρύ ρείθρο, πλατιά κοίτη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ * + ρέεθρον «ρείθρον»] … Dictionary of Greek
ομόρρειθρος — ὁμόρρειθρος, ον (ΑΜ) αυτός που υδρεύεται από το ίδιο ρείθρο, από το ίδιο ρυάκι ή από τον ίδιο ποταμό. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + ῥεῖθρον (< ῥέω), πρβλ. εύ ρειθρος] … Dictionary of Greek
ρέεθρον — τὸ, Α βλ. ρείθρο … Dictionary of Greek
ρέω — ῥέω, ΝΜΑ, και επικ. τ. ῥείω Α 1. χύνομαι, τρέχω, κυλώ (α. «τα δάκρυά της έρρεαν ποτάμι» β. «ἔρρεεν αἷμα», Ομ. Ιλ.) 2. αναβλύζω, ξεχύνομαι (α. «το νερό τής βρύσης έρρεε άφθονο» β. «[πηγὴ] ὕδατι ῥέει», Ομ. Ιλ.) 3. φρ. «τα πάντα ρει» τα πάντα κυλούν … Dictionary of Greek
τερμιόεις — εσσα, εν, Α 1. αυτός που φθάνει μέχρι τα τέρματα, ώς τα ακρότατα σημεία (α. «ἀσπις τερμιόεσσα» ασπίδα που καλύπτει όλο το σώμα, από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, Ομ. Ιλ. β. «χιτὼν τερμιόεις» χιτώνας που σκεπάζει όλο το σώμα, Ομ. Οδ.) 2. (το ουδ.)… … Dictionary of Greek
υδρορρόη — Αγωγός που περισυλλέγει τα νερά της βροχής από τις στέγες των κτιρίων, είτε για να τα απομακρύνει, είτε για να τα συγκεντρώσει σε στέρνα για μελλοντική χρησιμοποίηση τους. Παλιότερα η υ. ήταν ένας απλός μεταλλικός σωλήνας ή ένας σκαμμένος… … Dictionary of Greek